تدوین وگردآوری از:
* حسین زلفعلی فام دانشجوی دکترای روابط بین الملل ، پژوهشگر، مدرس دانشگاه ، تحلیلگرمسایل سیاسی وبین المللی وفعال سیاسی ، اجتماعی h.zolfalifam@gmail.com
پ. توسعه سیاسی
در سال 1965 «لوسین پای »فهرست کاملی از معانی مختلف توسعه سیاسی را گرد آورد.فهرست وی شامل معانی متعدد از جمله نوسازی سیاسی، ثبات و تحول منظم به بسیج وقدرت، ساختن دموکراسی، مشارکت و بسیج توده ای،عملیات یک دولت ملی، شرایط سیاسی لازم برای توسعه اقتصادی بعدی از فرایند چندجانبه تحول اجتماعی وتوسعه اداری و قانونی می شد. «روبرت واردو روستو» اعتقاد دارد که توسعه سیاسی عبارتست از رسیدن به جامعه سیاسی مدرن که دارای ویژگیهایی چون حاکمیت شیوه عقلانی و دنیوی بر تصمیم گیریها، تنوع وسیستم کارکردی خاص حاکم بر سازمان حکومتی، میزان بالایی از همگرایی و یکپارچگی دردرون ساختار حکومتی، گستره زیاد تصمیمات سیاسی و اداری، احساس همبستگی بالا با تاریخ،سرزمین و هویت ملی کور، قرار گرفتن فنون کنترل و قضایی بر مبنای یک نظام حقوقی دنیوی و غیرشخصی و منابع محلی گسترده و دخالت در نظام سیاسی و تخصیص نقشهای سیاسی از طریق ضابطه می باشد. «آلموند و پاول» معتقد هستند که توسعه سیاسی عبارت از پاسخی است که سیستم سیاسی به تحولات محیط اجتماعی یا بین المللی خود می دهد، و به ویژه پاسخی است در مقابل مبارزه جوئیهای دولت سازی، ملت سازی، مشارکت و توزیع سه معیار برای توسعه سیاسی شامل تنوع ساختاری، خودمختاری در خرده سیستم و دنیایی شدن فرهنگی.(رحیمی، 1378: 6-7). برخی از مهمترین شاخص های توسعه سیاسی عبارتند از: 1- فردگرائی مثبت تشویق شود 2- آموزش مهمترین رکن برنامه ریزی جامعه باشد 3- عموم مردم شیوه های کار جمعی را بیاموزند 4- نهاد های غیردولتی در نظام اجتماعی مؤثر و فعال باشد 5- انتخاب افراد مبتنی بر رقابت، توانائی و لیاقت باشد. (سریع القلم، 1381: 104)
ادامه دارد..............................
وبلاگ خبری - تحلیلی روابط بین الملل طبق قوانین ومقررات جمهوری اسلامی ایران ودرزمینه های سیاست بین الملل ، دیپلماسی ، سیاست خارجی ، اموربین الملل ، مطالعات خاورمیانه ، مطالعات استراتزیک ومسائل سیاسی فعالیت می کند.